مجازی‌سازی 

مجازی‌سازی منابع سخت‌افزار فرآیندی است که در آن یک سیستم فیزیکی را به چندین ماشین مجازی تقسیم می‌کند، این امر به سیستم‌های کارآمدی اجازه می‌دهد تا بر روی یک سخت‌افزار فیزیکی اجرا شوند. این فناوری از طریق افزایش کارایی، انعطاف‌پذیری و کارآیی سیستم‌ها، مدیریت بهتر منابع و کاهش هزینه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. یک مقاله در این زمینه می‌تواند به توضیح مزایا و معایب مجازی‌سازی، فنون مختلف مجازی‌سازی، کاربردهای مختلف آن در صنایع مختلف و نیز مسائل امنیتی مرتبط با آن پرداخته شود.

مفهوم و اهمیت مجازی‌سازی: شرحی از اینکه چه چیزی مجازی‌سازی است و چرا این فناوری برای صنایع و سازمان‌ها مهم است.

مجازی‌سازی به معنای ایجاد نسخه‌های مجازی از منابع سخت‌افزاری مانند سرورها، ذخیره‌سازی، شبکه، و سایر دستگاه‌های سخت‌افزاری است. در این فرآیند، یک سخت‌افزار فیزیکی به چندین ماشین مجازی تقسیم می‌شود که هرکدام به طور مستقل اجرا می‌شوند. این فناوری به سازمان‌ها و شرکت‌ها این امکان را می‌دهد که از منابع سخت‌افزاری خود به بهترین نحو استفاده کنند و به صورت مؤثرتر و بهینه‌تر سرویس ارائه دهند.

اهمیت مجازی‌سازی :

1. بهره‌وری بالا: با مجازی‌سازی، امکان بهره‌وری بیشتر از منابع سخت‌افزاری وجود دارد. به جای اجرای یک برنامه بر روی یک سرور فیزیکی، می‌توان چندین برنامه را به صورت همزمان روی ماشین‌های مجازی اجرا کرد.
2. انعطاف‌پذیری: مجازی‌سازی امکان انتقال و تغییر اندازه منابع به صورت پویا را فراهم می‌کند. با استفاده از مجازی‌سازی، می‌توان به راحتی منابع مورد نیاز را تغییر داد و به سرعت به نیازهای سازمان پاسخ داد.
3. کاهش هزینه‌ها: استفاده از مجازی‌سازی می‌تواند هزینه‌های سرورها، انرژی، فضای فیزیکی، و مدیریت سیستم را کاهش دهد. با تقسیم منابع فیزیکی بین چندین ماشین مجازی، می‌توان هزینه‌های مرتبط با تهیه و نگهداری سخت‌افزار را کاهش داد.
4. استقرار سریع: با استفاده از مجازی‌سازی، امکان استقرار سریع سرویس‌ها و برنامه‌ها فراهم می‌شود. این به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا به راحتی و به سرعت برنامه‌ها و سرویس‌های جدید را ارائه دهند و به بازار واکنش نشان دهند
5. مدیریت بهتر منابع: مجازی‌سازی امکان مدیریت مرکزی و بهینه منابع را فراهم می‌کند. با استفاده از ابزارهای مدیریت مرکزی، می‌توان به بهترین نحو از منابع سخت‌افزاری استفاده کرد و به موازات افزایش نیازها، منابع را مدیریت کرد.

با توجه به این مزایا، مجازی‌سازی به عنوان یک ابزار قدرتمند برای بهبود کارایی و بهره‌وری سازمان‌ها در دنیای امروزی بسیار ارزشمند است.

فنون مجازی‌سازی: توضیحات درباره مختصری از فنون مختلف مجازی‌سازی مانند مجازی‌سازی سرور، مجازی‌سازی شبکه، و مجازی‌سازی ذخیره‌سازی.

فنون مجازی‌سازی به عنوان یک مجموعه از روش‌ها و تکنولوژی‌های مختلف برای ایجاد محیط‌های مجازی از منابع سخت‌افزاری شناخته می‌شوند. این فنون به سازمان‌ها امکان می‌دهند تا از منابع سخت‌افزاری خود به بهترین شکل ممکن استفاده کرده و به صورت کارآمدتر سرویس ارائه دهند. 

در زیر به برخی از فنون مجازی‌سازی معروف اشاره می‌شود:

1. مجازی‌سازی سرور: این فناوری به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا یک یا چند سرور فیزیکی را به چندین سرور مجازی تقسیم کنند، که هرکدام از این ماشین‌های مجازی به عنوان یک سرور مستقل اجرا می‌شود. این امر انعطاف‌پذیری بالا، بهره‌وری بیشتر و مدیریت آسان‌تر را فراهم می‌کند.
2. مجازی‌سازی شبکه: این فناوری به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا شبکه‌های مجازی ایجاد کنند که به عنوان یک شبکه فیزیکی عمل می‌کنند. با استفاده از مجازی‌سازی شبکه، می‌توان قابلیت‌های شبکه را مدیریت و کنترل کرد و به راحتی شبکه‌های مجازی جدید را ایجاد کرد.
3. مجازی‌سازی ذخیره‌سازی: این فناوری به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا از طریق ایجاد ذخیره‌سازی‌های مجازی، به بهترین نحو ممکن از فضای ذخیره‌سازی خود استفاده کنند. این امر کاهش هزینه‌ها، افزایش قابلیت انعطاف‌پذیری، و ایجاد نسخه‌های پشتیبانی مؤثر را فراهم می‌کند.
4. مجازی‌سازی دسکتاپ: این فناوری به کاربران امکان می‌دهد تا از طریق ایجاد دسکتاپ‌های مجازی، به صورت ایمن و مطمئن از هر کجا و هر زمان به منابع و برنامه‌های خود دسترسی داشته باشند.
5. مجازی‌سازی تخصیص منابع: این فناوری به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا منابع سخت‌افزاری را به صورت دقیق تخصیص دهند و به راحتی منابع را به منابع با نیاز بیشتر منتقل کنند.

این فنون فقط چند نمونه از فنون مجازی‌سازی هستند و هرکدام از آن‌ها دارای مزایا و کاربردهای خاص خود هستند. استفاده از این فنون به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا به بهره‌وری بیشتر و بهتری از منابع سخت‌افزاری خود دست یابند و به صورت کارآمدتر سرویس ارائه دهند.

مزایا و معایب: بررسی مزایا و معایب مجازی‌سازی سیستم‌های سخت‌افزاری از جمله کاهش هزینه‌ها، افزایش انعطاف‌پذیری، و مسائل امنیتی.

مزایا:

افزایش بهره‌وری: با مجازی‌سازی، امکان اجرای چندین سیستم عامل و برنامه روی یک سخت‌افزار فیزیکی وجود دارد که بهره‌وری آن را افزایش می‌دهد.

انعطاف‌پذیری:  این فناوری به سرعت تغییرات را در محیط‌های سیستمی فراهم می‌کند، از جمله افزودن یا حذف منابع، ایجاد و حذف ماشین‌های مجازی و تغییر اندازه آن‌ها.

کاهش هزینه‌ها:  استفاده از مجازی‌سازی می‌تواند هزینه‌های مرتبط با خرید و نگهداری سخت‌افزار را کاهش دهد. همچنین، از طریق بهره‌گیری از انرژی و فضای فیزیکی بهینه‌تر، هزینه‌های اداری نیز کاهش می‌یابد.

مدیریت مرکزی:  مجازی‌سازی امکان مدیریت مرکزی و کنترل منابع را فراهم می‌کند که این امر باعث ساده‌تر شدن فرآیندهای مدیریتی و کاهش خطاهای انسانی می‌شود.

بالا بردن سطح امنیت :  با مجازی‌سازی، امکان ایجاد محیط‌های مجازی امن و مجزا برای برنامه‌ها و داده‌ها وجود دارد که امنیت سیستم را افزایش می‌دهد.

معایب:

کاهش عملکرد:  گاهی اوقات، اجرای برنامه‌ها و سیستم‌ها روی ماشین‌های مجازی ممکن است باعث کاهش عملکرد و سرعت عملیات شود.

پیچیدگی مدیریتی : مجازی‌سازی منابع سخت‌افزاری نیازمند مهارت‌های مدیریتی و نگهداری پیچیده است که ممکن است برای برخی سازمان‌ها چالش برانگیز باشد.

مخاطرات امنیتی : این فناوری به عنوان یک لایه اضافی بر روی سخت‌افزار فیزیکی اضافه می‌شود که می‌تواند منجر به افزایش مخاطرات امنیتی مرتبط با حمله‌های نرم‌افزاری شود.

توان محدود سخت‌افزار:  گاهی اوقات، توان پردازشی و منابع سخت‌افزاری محدود می‌تواند محدودیت‌هایی برای اجرای ماشین‌های مجازی ایجاد کند.

وابستگی به تکنولوژی:  استفاده از مجازی‌سازی نیازمند به محیط‌های تکنولوژیکی پیچیده و هزینه‌بر است که ممکن است برای برخی سازمان‌ها دشوار باشد.

در نهایت، تصمیم برای استفاده از مجازی‌سازی باید با توجه به نیازها، منابع موجود، و محیط عملیاتی هر سازمان گرفته شود و باید مزایا و معایب مرتبط با آن مورد بررسی دقیق قرار گیرد.

کاربردها و مورد استفاده‌ها: مثال‌هایی از کاربردهای مختلف مجازی‌سازی در صنایع مختلف، از جمله فناوری اطلاعات، ارتباطات، بهداشت و درمان، مالی، و غیره

مجازی‌سازی منابع سخت‌افزاری در موارد مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد و به عنوان یک فناوری اساسی در صنایع مختلف شناخته می‌شود. در زیر به برخی از کاربردها و موارد استفاده از مجازی‌سازی اشاره شده است:

مراکز داده و سرویس‌دهی ابری: از جمله اصلی‌ترین کاربردهای مجازی‌سازی مراکز داده و ارائه سرویس‌های ابری است. با مجازی‌سازی، ارائه دهندگان خدمات ابری می‌توانند انواع مختلفی از سرویس‌ها را ارائه دهند، از جمله سرورهای مجازی، ذخیره‌سازی، پهنای باند، و سرویس‌های شبکه.

تست و توسعه نرم‌افزار : توسعه‌دهندگان می‌توانند از محیط‌های مجازی برای تست و اجرای نرم‌افزارهای جدید استفاده کنند. این امر امکان ایجاد محیط‌های تست و دیباگ مستقل و ایمن را فراهم می‌کند.

مدیریت موارد :  سازمان‌ها می‌توانند از مجازی‌سازی برای بهینه‌سازی مدیریت منابع خود استفاده کنند. این شامل تخصیص منابع به صورت پویا، مدیریت مرکزی، و بهینه‌سازی مصرف انرژی می‌شود.

پشتیبان‌گیری و بازیابی : با استفاده از مجازی‌سازی، امکان ایجاد نسخه‌های پشتیبان از ماشین‌های مجازی و بازیابی آن‌ها در صورت بروز مشکلات وجود دارد که باعث افزایش امنیت داده‌ها می‌شود.

مهاجرت سیستم‌ها و برنامه‌ها: سازمان‌ها می‌توانند از مجازی‌سازی برای مهاجرت سیستم‌ها و برنامه‌های خود به سرعت و با کمترین اختلال استفاده کنند، این امر می‌تواند در فرآیندهای ادغام و استحکام سازمانی مفید باشد.

پردازش بار بالا و بار ترافیکی: مجازی‌سازی به ارائه دهندگان خدمات اینترنتی امکان می‌دهد تا به راحتی با تغییرات در بار ترافیکی و تقاضا مواجه شوند و به سرعت به نیازهای کاربران پاسخ دهند.

آموزش و آزمون:  مجازی‌سازی محیط‌های آموزشی و آزمونی را فراهم می‌کند که امکان ایجاد محیط‌های آموزشی متنوع و ایمن برای افراد را فراهم می‌کند.

این فقط چند نمونه از کاربردهای مجازی‌سازی هستند و در واقع مجازی‌سازی به عنوان یک فناوری چندمنظوره در صنایع مختلف شناخته می‌شود که به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا به بهترین نحو از منابع خود استفاده کرده و کارایی و کارآیی سازمان خود را بهبود بخشند.

تکنولوژی‌های‌مرتبط: بررسی‌تکنولوژی‌های مرتبط‌بامجازی‌سازی مانند مدیریت سیستم‌های مجازی، مانیتورینگ و مدیریت منابع.

تکنولوژی‌های مرتبط با مجازی‌سازی به عنوان ابزارهایی که فرآیند مجازی‌سازی را ممکن می‌سازند، بسیار متنوع هستند. این تکنولوژی‌ها شامل سخت‌افزار، نرم‌افزار، و استانداردهای مختلف هستند که به کاربران این امکان را می‌دهند تا منابع سخت‌افزاری خود را به صورت مجازی تقسیم و مدیریت کنند. در زیر به برخی از تکنولوژی‌های مهم مرتبط با مجازی‌سازی اشاره شده است:

هایپرووایزرها (Hypervisors): هایپرووایزرها نرم‌افزارهایی هستند که به کاربران امکان ایجاد و مدیریت ماشین‌های مجازی را می‌دهند. این نرم‌افزارها وظیفه مدیریت منابع سخت‌افزاری، اجرای ماشین‌های مجازی، و ارتباط آن‌ها با سخت‌افزار را برعهده دارند. برخی از هایپرووایزرهای معروف شامل VMware vSphere، Microsoft Hyper-V، و KVM هستند.

کنترلرهای ذخیره‌سازی مجازی (Virtual Storage Controllers): این تکنولوژی‌ها به کاربران امکان می‌دهند تا منابع ذخیره‌سازی خود را به صورت مجازی تقسیم و مدیریت کنند. این شامل محصولاتی مانند VMware vSAN و Microsoft Storage Spaces می‌شود که به کاربران امکان ایجاد و مدیریت ذخیره‌سازی مجازی را فراهم می‌کنند.

شبکه‌های مجازی (Virtual Networks): شبکه‌های مجازی امکان ایجاد و مدیریت شبکه‌های مجازی را فراهم می‌کنند که به کاربران امکان ایجاد شبکه‌های مجازی مستقل و ایزوله برای برنامه‌ها و سرویس‌ها را می‌دهند. مثال‌هایی از این تکنولوژی‌ها شامل VMware NSX و Cisco ACI می‌شود.

مدیریت منابع مجازی (Virtual Resource Management):    این تکنولوژی‌ها امکان مدیریت مرکزی و بهینه منابع مجازی را فراهم می‌کنند. این شامل ابزارهای مدیریت مرکزی مانند VMware vCenter و Microsoft System Center می‌شود که به کاربران امکان مدیریت مرکزی و کنترل منابع مجازی را می‌دهند.

مجازی‌سازی شبکه‌ای (Network Virtualization): این تکنولوژی‌ها به کاربران امکان می‌دهند تا شبکه‌های فیزیکی را به صورت مجازی تقسیم و مدیریت کنند، این امر امکان ایجاد شبکه‌های مجازی مستقل و ایزوله برای برنامه‌ها و سرویس‌ها را فراهم می‌کند. مثال‌هایی از این تکنولوژی‌ها شامل VXLAN و GRE می‌شود.

این تکنولوژی‌ها تنها چند نمونه از تکنولوژی‌های مرتبط با مجازی‌سازی هستند که به کاربران امکان می‌دهند منابع خود را به بهترین شکل ممکن مجازی‌سازی کنند و از آن‌ها به بهره‌وری بالا و بهترین نحو استفاده کنند.

مسائل امنیتی: بررسی مسائل امنیتی مرتبط با مجازی‌سازی از جمله امنیت شبکه، امنیت داده‌ها، و مدیریت دسترسی.

مسائل امنیتی در مجازی‌سازی از جمله موضوعات حیاتی در این فناوری هستند که نیازمند توجه و مدیریت دقیق هستند. در زیر به برخی از مسائل امنیتی مرتبط با مجازی‌سازی اشاره شده است:

اختلالات فیزیکی:  حمله‌های فیزیکی به سرورها و تجهیزات فیزیکی می‌تواند منجر به اختلال در فرآیند مجازی‌سازی و در نتیجه، به دسترسی غیرمجاز به ماشین‌های مجازی و داده‌های حیاتی سازمانی بیانجامد.

حملات شبکه‌ای:  ماشین‌های مجازی به طور معمول از طریق شبکه با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، بنابراین حملات شبکه‌ای مانند ردیابی، تقلب، و نفوذ می‌توانند اطلاعات حساس را در معرض خطر قرار دهند.

حملات نرم‌افزاری:  نرم‌افزارهای مجازی‌سازی همچنین می‌توانند به هدف حملات نرم‌افزاری مانند نفوذ، کد خبیث، و اجرای کدهای مخرب دچار شوند که می‌تواند اطلاعات حساس را فاش کند یا به عملکرد سیستم آسیب برساند.

مسائل مدیریتی:  مدیریت و کنترل دسترسی به ماشین‌های مجازی، مدیریت منابع و ایجاد سیاست‌های امنیتی صحیح از جمله مسائلی است که نیاز به توجه و مدیریت دقیق دارد. عدم رعایت این مسائل می‌تواند منجر به آسیب‌پذیری‌های امنیتی شود.

حفظ حریم خصوصی :  با توجه به اشتراک منابع فیزیکی بین ماشین‌های مجازی، وجود ریسک از دست دادن حریم خصوصی داده‌ها و اطلاعات وجود دارد، به ویژه در مواردی که داده‌های حساس از طریق ماشین‌های مجازی پردازش می‌شوند.

مدیریت شناسایی و احراز هویت:  شناسایی و احراز هویت ماشین‌های مجازی و کاربران آن‌ها امری حیاتی است که باید با دقت و دقت مدیریت شود تا دسترسی غیرمجاز به منابع سیستمی را جلوگیری کند.

مسائل قانونی و تنظیمی:  مسائل مرتبط با قوانین و مقررات مربوط به حفظ حریم خصوصی، رمزنگاری داده‌ها، و مدیریت اطلاعات حساس باید به دقت رعایت شود تا سازمان از نظر قانونی محافظت شود.

برای مدیریت و کنترل این مسائل امنیتی، سازمان‌ها نیاز به استفاده از رویکردها و استانداردهای امنیتی مانند مدیریت هویت و دسترسی، رمزنگاری، مانیتورینگ و آزمایشگاه امنیتی دارند. همچنین، آموزش و آگاهی کارکنان نیز از اهمیت بالایی برخوردار است تا به خوبی با مسائل امنیتی مرتبط با مجازی‌سازی روبرو شوند و از تهدیدات امنیتی دفاع کنند.

پژوهش‌های آینده: توضیحاتی درباره جهت‌های تحقیقات آینده در زمینه مجازی‌سازی و سیستم‌های سخت‌افزاری.

پژوهش‌های آینده در حوزه مجازی‌سازی به منظور بهبود عملکرد، امنیت، کارایی، و انعطاف‌پذیری این فناوری ادامه خواهند داشت. در زیر به برخی از زمینه‌ها و موضوعاتی که در آینده مورد توجه پژوهش‌گران در این حوزه قرار خواهند گرفت، اشاره شده است:

افزایش امنیت:  تحقیقات بر روی تکنیک‌ها و روش‌هایی برای بهبود امنیت مجازی‌سازی، شامل شناسایی و پیشگیری از حملات، رمزنگاری داده‌ها، احراز هویت، و کنترل دسترسی به منابع، ادامه خواهد داشت.

بهبود کارایی:  مطالعات بر روی بهبود کارایی و عملکرد سیستم‌های مجازی‌سازی، از جمله کاهش هزینه‌ها، افزایش سرعت و کارایی سیستم، بهینه‌سازی مصرف منابع، و افزایش مقیاس‌پذیری، از اهمیت بالایی برخوردار است.

انعطاف‌پذیری و انتقال‌پذیری:  پژوهش‌های مرتبط با انعطاف‌پذیری و انتقال‌پذیری ماشین‌ها و منابع مجازی بین محیط‌های مختلف، از جمله ابری و لبه شبکه، مورد توجه قرار خواهند گرفت.

مدیریت و اتوماسیون:  تحقیقات بر روی ابزارها و روش‌هایی برای اتوماسیون مدیریت منابع مجازی، از جمله مدیریت مرکزی، پیکربندی خودکار، و بهینه‌سازی عملیات، مورد توجه قرار خواهند گرفت.

مجازی‌سازی شبکه : تحقیقات بر روی مجازی‌سازی شبکه و شبکه‌های نرم‌افزاری (SDN) برای ایجاد شبکه‌های مجازی انعطاف‌پذیر و امن برای ارتباط بین ماشین‌های مجازی، مورد توجه قرار خواهند گرفت.

مجازی‌سازی حسگرها و دستگاه‌های جانبی : تحقیقات بر روی مجازی‌سازی حسگرها و دستگاه‌های جانبی برای ایجاد محیط‌های مجازی کامل‌تر و کارآمد‌تر، به ویژه در زمینه اینترنت اشیاء (IoT)، ادامه خواهد داشت.

مجازی‌سازی لایه‌های بالاتر سازمان:  مطالعات بر روی مجازی‌سازی لایه‌های بالاتر سازمان مانند برنامه‌ها، سرویس‌ها، و بسترهای کاربردی برای ایجاد محیط‌های مجازی توسعه‌پذیر و قابل اطمینان، از اهمیت بالایی برخ ورد خواهند گرفت.

مجازی‌سازی داده و ذخیره‌سازی : تحقیقات بر روی مجازی‌سازی داده و ذخیره‌سازی با هدف افزایش کارایی، امنیت، و انعطاف‌پذیری سیستم‌های ذخیره‌سازی، از اهمیت بالایی برخوردار است، به ویژه در مواجهه با حجم بزرگی از داده‌های سازمانی.

مجازی‌سازی رویدادها و پردازش داده‌های بزرگ :  تحقیقات بر روی مجازی‌سازی رویدادها و پردازش داده‌های بزرگ با هدف افزایش قابلیت اطمینان، کارایی، و کیفیت خدمات پردازش داده‌ها، ادامه خواهد یافت.

مجازی‌سازی در محیط‌های لبه شبکه(Edge Computing): مطالعات بر روی مجازی‌سازی در محیط‌های لبه شبکه با هدف افزایش کارایی و کاربردی بودن خدمات، بهبود تجربه کاربری، و کاهش ارتباطات شبکه، از اهمیت بالایی برخوردار است.

مجازی‌سازی در محیط‌های چندابرهای (Multi-cloud): تحقیقات بر روی مجازی‌سازی در محیط‌های چندابرهای با هدف مدیریت بهتر و بهره‌وری بالاتر از منابع، امنیت بیشتر، و انعطاف‌پذیری بیشتر، ادامه خواهد یافت.

مجازی‌سازی در محیط‌های هوش مصنوعی و یادگیری عمیق: مطالعات بر روی مجازی‌سازی در محیط‌های هوش مصنوعی و یادگیری عمیق با هدف افزایش کارایی و توسعه سریع‌تر الگوریتم‌ها و مدل‌های هوش مصنوعی، ادامه خواهد یافت.

مجازی‌سازی برای محاسبات کوانتومی:  تحقیقات بر روی مجازی‌سازی برای محاسبات کوانتومی با هدف سهولت دسترسی، اشتراک گذاری منابع، و تسهیل توسعه برنامه‌های کوانتومی، ادامه خواهد یافت.

مجازی‌سازی در حوزه بهداشت و پزشکی :  تحقیقات بر روی مجازی‌سازی در حوزه بهداشت و پزشکی با هدف بهبود امکانات پزشکی، افزایش دسترسی به خدمات بهداشتی، و بهبود امنیت و حفظ حریم خصوصی داده‌های بیماری، ادامه خواهد یافت.

مجازی‌سازی با استفاده از تکنولوژی‌های جدید :  مطالعات بر روی اعمال تکنولوژی‌های نوظهور مانند تکنولوژی‌های کوانتومی، محاسبات نوری، و محاسبات کوانتومی نوری برای ایجاد محیط‌های مجازی نوین.

حفظ حریم خصوصی و امنیت داده:  تحقیقات بر روی تکنیک‌ها و الگوریتم‌های جدید برای حفظ حریم خصوصی و امنیت داده‌ها در محیط‌های مجازی، به ویژه با توجه به مسائل مربوط به GDPR و قوانین حفظ حریم خصوصی داده‌ها.

مجازی‌سازی در صنعت و تولید:  تحقیقات بر روی مجازی‌سازی در صنعت و تولید با هدف افزایش کارایی و بهره‌وری، بهبود کیفیت محصولات، و ایجاد محیط‌های تست و توسعه مجازی.

مجازی‌سازی در علوم انسانی و اجتماعی :مطالعات بر روی مجازی‌سازی در علوم انسانی و اجتماعی با هدف ایجاد محیط‌های مجازی برای تحقیقات اجتماعی، آموزش و پژوهش در حوزه‌های مختلف علوم انسانی.

مجازی‌سازی در آموزش و پرورش:  تحقیقات  بر روی مجازی‌سازی در آموزش و پرورش با هدف ایجاد محیط‌های آموزشی مجازی، ارتقاء کیفیت آموزش، و افزایش دسترسی به آموزش برای همه.

مجازی‌سازی در سازمان‌های غیرانتفاعی و خدمات عمومی : مطالعات بر روی مجازی‌سازی در سازمان‌های غیرانتفاعی و خدمات عمومی با هدف افزایش کارایی و بهره‌وری، ارتقاء خدمات ارائه شده، و کاهش هزینه‌ها.

همچنین، توسعه معیارها و استانداردهای جدید، تحقیقات در حوزه اختیاری‌سازی منابع و محیط‌های مجازی، و بررسی اثرات اجتماعی و اقتصادی مجازی‌سازی نیز از جمله موضوعاتی هستند که در آینده در این زمینه مورد توجه قرار خواهند گرفت.

……………………………………………………………………………………………………..